Mooi voorbeeld van een wasplaats
In de vroegte een flinke bui regen gehad, bij het opstaan hingen er nog dreigende wolken maar die verdwenen spoedig. Ochtendgedoe en op weg gegaan. Klein probleempje bij het oppikken van de route waardoor we al 5 km weg waren voordat we de goede kant op gingen. Daarna ging het als een speer over een prachtige glooiende weg door allerlei vriendelijke dorpjes. Het weer is fantastisch en rond half 2 legden we aan op een terras in Darney om uitgebreid te lunchen. Ondanks advies van een vriendelijke madame die uit haar raamkozijn hing toch de verkeerde kant op gereden. Maar 't kwam toch goed na wat zoeken. Via een mooie glooiende weg door een bos in Contréglise gekomen waar we grapefruits aten op een soort brink bij de kerk compleet met wespen, waterkraantje en picknickbank. Daarna de laatste kilometers over een landweg waar men door middenstrepen te plaatsen er toch wat van wilde maken. Een paar km voor Port sûr Saône werden we gevolgd door een auto die ons in het stadje aanhield. Vier dolenthousiaste fransen met veel vragen over de fietsen in gebroken engels. Het adres van onze fietsenboer gegeven, succes ermee. Ons op de municipalkamping ingeschreven en een plekje gezocht helemaal achter op het terrein, lekker rustig! Deze kamping ligt midden tussen de sportvelden, er is een groot café/restaurant en een jachthaven (vanwege de Saône). Avondritueel en -wandeling, de fietsen extra goed op slot gezet voor het geval de vier fransen ermee vandoor zouden willen gaan. Nog een biertje gedronken op het terras van het restaurant en genoten van een prachtige avond, roodgekleurd zonlicht door de bomen en kwetterende vogels, je zou er slaap van krijgen...
29 juni 1998, rustdag
Geen zin om op te staan nadat we de halve nacht wakker gehouden waren door een zeer irritant krijsende uil die met geen mogelijkheid te verjagen was. Vandaar dat het op dit deel van het terrein zo rustig is. Een rustdag dus. Een bezoek gebracht aan het stadje met de mooie muurschilderingen. Eten en drinken op een picknickbank onder een boom. Kletsen met koppel B, inmiddels ook gearriveerd. Met z'n vieren Nederland- Joegoslavië kijken in het restaurant waarvan de patron zeer blij was dat het geen verlenging werd. Kortom: lekker relaxeren en energie opdoen voor de rest van de tocht.
30 juni 1998, negende etappe van Port sur Saône naar Arc-et-Senans, 110 km
Vlot opgestaan, eten en inpakken en om kwart voor 9
waren we al op pad na afscheid genomen te hebben van koppel B die -volgens goed voorbeeld-
een rustdag namen. Zij gaven ons een zak met groeten mee voor hun broer en vrouw (ook de
groene weg aan het fietsen) die wegens omstandigheden ongeveer 1 dag voorsprong hadden en
die wij waarschijnlijk nog in zouden halen. Over een dalweg naar Ferrières, in het
volgende dorp lekker brood en chocoladecroissants gescoord. Een mooie glooiende weg
gefietst. In Frettigny de croissants soldaat gemaakt ter voorbereiding op een heuvelrug
(uitloper van de Vogezen) die we over moesten. Dit viel allemaal nogal mee. Een golvende
weg met prachtige uitzichten in het dal naar Emagny, het eindpunt van de etappe. Langs de
zo te zien drukke kamping gereden en een paar kilometer verderop bij een wasplaats
gegeten.
Mooi voorbeeld van een wasplaats
De wasplaatsen zijn hier in de streek nogal belangrijk, ze zijn zeer fraai gerestaureerd en uitbundig versierd met bloemen. Weer verder getuft, over een mooie brug vlak voor Grottes d'Oselle. In Arc-et-Senans bij een oud fabrieks- complex (gebouwd in 1773 voor de zoutwinning in een cirkelvorm van 235 m doorsnee) een pitstop gehouden. Het geheel was mooi gerestaureerd en toeristisch uitgebuit. Daarna de laatste 6 km naar Chissey -dachten we, want daar was geen kamping meer. Kiezen: 25 km verder rijden of terug naar Arc. De keuze was makkelijk en na wat mopperen en een geslaagd bezoek aan de supermarkt naar camping 'Ou bord de Loue' gereden. Lekker rustig, knusse plekjes maar wel vermeld in de ANWB gids dus relatief gezien vrij prijzig. De tent vastgeprikt en avondritueel gepleegd. Kennis gemaakt met een Hollands paar dat kwam vragen of wij óók de groene weg aan het rijden waren. Ze hadden die middag gekletst met een stel dat die route ook reed, waarschijnlijk de broer-en-vrouw van koppel B. Laatstgenoemden waren nog verder gereden dus moesten wij de groeten nog even bij ons houden. Na het eten een rondje gaan wandelen naar de rivier waar een groep zigeuners neergestreken was. Er liep een kudde koeien vlakbij de kamping met bellen om die een teringherrie maakten. Hopen dat die beesten stilliggen vannacht!
1 juli 1998, tiende etappe van Arc-et-Senans naar Condes, 109 km
Heerlijk geslapen zonder koeienbellen. Om 7.30 u alarm
uit de wekker dus langzaamaan opgestaan. Alles klam van de condens, dus vochtig ingepakt,
inclusief wat slakken die een lekker plekje in de tunnels van de stokken hadden gevonden
(maar dat bleek 's avonds pas). De laatste 6 km van gisteren weer gereden, daarna zo'n 30
km door het typische franse landschap met z'n flauwe heuvels. In Tourmont gegeten (pain
complet met Camembert). Vals plat naar Poligny en van daaruit een flinke klim naar Plasne.
Ondanks het klimmen en zweten energie overgehouden om van het uitzicht te genieten. Een
10-tal km verder zou volgens het boekje een diep trechtervormig dal zijn: Cirque de
Ladoye. Een half uur gezocht en toen we op het punt stonden het op te geven vonden we 'm,
een door het kolkend water uitgeslepen dal waarvan de wanden begroeid waren met
naaldbomen. Bijzonder! Verder gereden en een lange lunchpauze gehouden op een bankje onder
een boom in Châtillon. De tocht voortgezet, de eerste km's glooiend, daarna een lange
klim in de brandende zon naar Onoz. Aan de plaatselijke waterkraan (eau potable)
ontmoetten we koppel B z'n broer-en-vrouw (koppel C). Geinig hoor. Weer op pad om te
klimmen totdat we ineens uitzicht hadden op een blauw-groen stuwmeer dat de rivier de Ain
daar is.
Een magnifiek gezicht! Met een
noodgang afgedaald naar de dam (ruim 100 m hoog). Op de fiets de dam bezichtigd en een
poosje van het uitzicht staan genieten. Dan de laatste 10 km naar een kamping in Condes:
een soort sta- caravanpark met minimale voorzieningen en niet echt op tenten berekend.
Samen met koppel C -inmiddels ook aangekomen- de mooiste plekjes verwed. Geen
voorzieningen in het dorp, wel een fles wijn te verkrijgen op de kamping. Dit samen met
wat noodvoorraad omgebouwd tot een supersonische maaltijd. Van koppel C een half brood
overgenomen voor 't ontbijt voor morgen. Lekker met de benen in de Ain gezeten, visite van
een zwanenfamilie en een school visjes. Gekeken bij het jeu-de-boulen met het restje wijn,
totdat het vrij snel donker werd en een onweersbui een eind aan de dag maakte. Een stevige
bui, de regen kwam met bákken gelijk naar beneden! Wij zijn waterdicht verpakt..
Donderdag 2 juli 1998, elfde etappe van Condes naar Loyettes, 97 km
Om half 8 opgestaan, er hing mist in het dal als overblijfsel van de bui. Op het meer vaarden bootjes af en aan die vis uit hun fuiken ophaalden. Rond 9.30 u op weg gegaan door het dal van de Ain, dat we later die dag zouden inruilen voor het Rhônedal. Een dag met dalwegen, dus niet zwaar. Wel ontzettend mooi, vooral als de Gorges weerspiegelden in de rivier. De ene keer reden we langs steile wanden met hoge toppen, de andere keer door een soort vlakte met vooral veel maïs. Af en toe kwamen we door een dorpje. Rond 12.00 u in Poncin beland waar we een enorm stokbrood scoorden. Dit vastgesjord op een fietstas en een extra rondje gemaakt door het centrum op zoek naar een terrasje, maar helaas. Dat lukte wel in Bosseron, waar we koffie dronken. Lunchen op een pleintje tussen de bloemperken, kijken hoe een gendarme in strak pak kinderen hielp oversteken. Weer 'en route', soms een stukje druk verkeer. In St.Maurice-de-Remens een poging gewaagd het kerkje te bezichtigen maar daar was net een uitvaart aan de gang. Een eindje verderop twee bepakte vakantiefietsers ingehaald, Hollanders, koppel D bij deze. In eerste instantie alleen gedag gezegd maar vlak voor St. Julie aan de praat geraakt en in Blyes met z'n vieren zitten wachten totdat het plaatselijke kruideniertje open zou gaan (laatste fourageerplek voor de volgende camping). Na een half uur kwam ook koppel C aanwaaien en wachten we met z'n zessen. De madame die de winkel opende zag waarschijnlijk haar winstcijfers de hoogte in schieten. Koppel D bleek proefrijder/controlerijder voor de FIS te zijn en hadden de meest recente gegevens bij zich over de route. Zij dachten dat er in Loyettes een camping-a-la-ferme zou zijn, niet in de gids vermeld. Afgesproken dat we elkaar daar weer zouden treffen. De laatste kilometers naar Loyettes langs een kerncentrale en tussen maïsvelden door waar enorme sproei-installaties stonden waarvan er enkele ons een ijskoude douche bezorgden. Toch met koppel D samengekomen en samen op zoek naar de boerderijkamping die we redelijk snel vonden na wat vragen. Marc is nog terug gereden om ook de andere twee op te pikken, maar die bleven spoorloos. Ondertussen de tent opgezet, wat slakken uit de tunnels van de stokken verwijderd, douchen, koken e.d. Na het eten stak er een flinke wind op en ging het wat regenen en rommelen in de verte. Maar daar bleef het dan ook bij.
3 juli 1998, twaalfde etappe van Loyettes naar Faramans, 69 km
De hele nacht geregend, maar gelukkig was het droog bij het opstaan. Rond 9.15 u vertrokken richting Tignieu waar we bij een bakker een brood konden scoren maar naar zo'n enorme supermarkt moesten voor beleg. Gelijk maar avondinkopen gedaan. Toen eindelijk de goede kant op om wat kilometers te maken. Maar: in Panossas, na de eerste klimkilometers al honger gekregen dus gestopt om wat te eten. Met verse energie de heuvels bij Lyon in (in plaats van door de stad te rijden volgt de groene weg de heuvels). Er moesten drie grote klimmen gepleegd worden waarvan er één maar net lukte. Een prachtige weg maar wel veel auto's. Na de laatste klim door een donker bos ontvouwde zich voor onze ogen het dalpanorama van de Rhône: een brede vallei met aan beide zijden heuvels waar de zon op scheen, schitterend! Het dal in naar Faramans en vanwege de hitte hielden we het voor gezien voor vandaag. Op de camping ingeschreven en de tent opgezet om te drogen. Langzamerhand kwamen koppel D en C ook aanwaaien. Net toen iedereen z'n tent op had brak er een onweersbui los, dus met z'n allen gaan schuilen onder een afdak midden op het terrein. Een uurtje zitten kletsen. Toen het weer opklaarde gekookt e.d terwijl er zo nu en dan nog meer bepakte fietsers arriveerden en die om de beurt een praatje kwamen maken beginnende met de vraag hoe dat met onze fietsen zat... Goed voor de sociale contacten, zo'n ligfiets. Afijn, zo ging de avond voorbij onder het genot van praatjes, bakjes koffie en repen chocola.
4 juli 1998, dertiende etappe van Faramans naar Crest, 113 km
Afscheid genomen van de halve kamping en vroeg op pad, 8.15 uur. Dat had een speciale reden, zie eind van de dag. Door het dal met vals plat. Lange mooie klim van 8 kilometer met prachtige uitzichten. De weg kwijtgeraakt vlak voor Romans dus een eind op de borden gereden. In Romans was het heel druk, evenals in Bourg de Peage waar we een fietsenmaker nodig hadden omdat er wat speling gekomen was in het lager van Marc z'n voorwiel. De monteur stond net op het punt te gaan eten, we konden om 16.00 u terug komen. Doorrijden was wel verantwoord en hebben we dan ook gedaan. Zo snel mogelijk uit het drukke verkeer weggereden, nog een keer de weg kwijtgeraakt maar na wat kilometers kwam dat toch weer goed. Straffe wind mee naar het zuiden: we vlogen tussen de zonnebloemen, maïs- en graanvelden door. In Chabeuil door een vriendelijke madam de fietsenmaker gewezen die voor 10 franc de reparatie verrichtte en veel belangstelling had voor de Magura's en Marzocchi voorvork. Verder richting Barcelonne waar ik op de eerste de beste heuvel m'n versnellingskabel aftrok. Shit. Razendsnelle reparatie verricht door Marc en zo konden we weer klimmen en dalen. Een eind verder was de weg opgebroken en werd een hele nieuwe snelweg aangelegd. Door een vriendelijke bukfiets-coureur naar de juiste afslag begeleid. In Eurre weer staan twijfelen, toch de goede kant op en eindelijk in Crest aangekomen, net op tijd voor Marc om aan de bar een biertje te kopen en in zijn stinkende fietskleding tussen alle andere Hollanders van de camping voor de tv in de kantine te gaan zitten voor de match Nederland - Argentinië. Nederland wint, maar om dat uit te vinden hoefde je niet bij de tv te zitten, het gejuich was vanuit het zwembad ook prima te volgen....
Echt zwaar is het niet, toch gaat de weg voortdurend omhoog en omlaag.
Terug naar Vakantie op de ligfiets
Terug naar week 1
Verder naar week 3